بچه های شرکت پاکمن
خاطراتی با کارکنان پاکمنبچه های شرکت پاکمن
خاطراتی با کارکنان پاکمنیادداشت شماره 11
امروز هم مثل روزای گذشته طی شد یعنی کار و تلاش و ....
بعد از چند وقت بالاخره ورق آهن واسه تهیه قطعات جانبی برخی دیگهای در دست تولید برای نمایشگاه اصفهان رسید و ما منتظریم قطعت برسد و به کارمان ادامه دهیم
شرکت پاکمن دارای دو سالن جهت تهیه قطعات اولیه است که به سالن قطعه سازی معروف می باشد و از مهندس تاجمیر هم به عنوان سرپرست استفاده می شود که تنها مهندس رسمی کارخانه اصفهان هستند، علت اینکه میگم اصفهان اینه که شرکت پاکمن در ویلاشهر اصفهان و پرند تهران هم دارای واحدهای تولیدی می باشد.
خلاصه که یک سالن هم مختص ساخت دیگهای آبگرم دو پاس و بخار ایستاده بوده و در سالنی دیگر انواع منابع تحت فشار ساخته می شود و در سالن 7 هم که تولید دیگهای بخار و آبگرم سه پاس را انجام می دهد و به سالن 6 جهت تکمیل و ارائه به مشتری تحویل می نماید، جهت تشریح شرکت باید یه مقاله نوشت و با این دو تا جمله نمیشه اما بازم جهت خالی نبودن اریضه بدنیست.
امروز خانم مهندس پهلوانی میگفت پیش خودش احساس میکند که قرار است به ویلاشهر منتقل شود که به نظر من بعید می رسد هر چند آنجا حکم پژوهشگاه شرکت را دارد اما با شناختی که از مهندس بید آبادی سرپرست محترم و دوست داشتنی آن واحد دارم، به نظر بعید تر میاد.
امروز دو تا از کوره های ارسال شده به ویلاشهر جهت عملیات کروگیت به شرکت رسید و ناصر محمدی راد در حال حاضر مشغول مونتاژشبکه عقب همان دستگاه ( 4 میلیون سه پاس) می باشد.
مدتی است خروجی پروژه ها از کارخانه الارقم آماده بودن دستگاهها صورت نمیگیرد و یکی از علل کاهش آمار ما نیز بوده است.
بگذریم امین درودگردی پور اومد توی دفتر و من نمیخوام از بودن اینترنت حرفی پیشش بزنم پس تا بعد
نامی از بزرگان
امروز عکس مهندس ستوده ، که مدیر کارخانه اصفهان شرکت پاکمن هستند رو گذاشتم تا یادی ازش کرده باشیم، آخه یکماهی میشه که دیگه نیست و انگار میخواد خودش رو بازنشسته کنه!
هر جا هست موفق و سلامت باشه، یه جورایی دوست دارم دوباره ببینمش. مرد سرزنده و شوخی بود در عین حال در مسایل کاری جدی و ...
راستی در ادامه مطلب هم عکس مهندس منوچهری مدیر فنی فعلی شرکت،که از آدم های کاملاً با شخصیت شرکت می باشند را قرار میدم.
ادامه مطلب ...یادداشت شماره 10
امروز آخرین هفته از پاییز هم شروع شد و معاونان سالن 7 در تلاشند در روزهای باقی مانده بتوانند روال موجود را افزایش داده تا در پاداش خودشان تاثیر لازم را ببینند در عوض خیلی این دیدگاه در سالن 6 وجود ندارد چون آن طرف خیلی بر اساس کارکرد نمیگرفتند و این ماه تاثیر آنرا دیده و....
راستی روز پنج شنبه در خانه مطلبی انتقادی و طولانی نوشتم که در انتها اشتباهاً بجای دکمه انتشار روی انصراف کلیک کردم و اینگونه مطلب ،منتشر نشد شاید قسمت این بود که درد دل ها در جای خودشان باقی بمانند.
امروز با برجیان در مورد پاداشی اش صحبت کردم تا در انتهای هفته که پاداشی را میدهند گروه منتقدان کمتر باشند. هر چند خلیلی همچنان زیاد خواه است و بدلیل برخوردهای نابجای شخص سهیل احساس میکند خیلی مهم است اما من چیز دیگری میبینم!
در مورد سالن 6 هم که شخصاً از شیوه فعالیت پرسنل راضی نیستم ومطمئناً بازخوردهای رفتار معاون آنجا بی تاثیر نیست. شیوه ای که پیش از این نیز استفاده میشد و حالا هم ادامه دارد.
دوست ندارم خودم را در رفتار بالاتر از کسی بدانم اما گاهی برای برخی آدم ها سکوت نشانه شخصیت نیست بلکه باید....
بگذریم راستش را بخواهی بعضی ها مثل توپ فوتبال هستند و تا نروی و توی سرشان نزنی حرکت نمیکنند تازه اگر هم راه افتادند میروند تا جایی که دوباره برسی و حرکتشان دهی!
حالا فکرش را بکن از من خواسته اند توپهایی را حرکت دهم که مخصوص بسکتبال هستند یعنی سنگین و سفت!
امروز مهندس میرزازاده آمده بود شرکت و البته هنوز هم هست و منتظرم اگر شد کاستی هایمان را برایش عنوان کنم تا شاید پیگیری شود و به نتیجه برسد.
خب تا روزی دیگر و ....
یادداشت شماره 9
امروز مهندس روشن ضمیر مرخصی بود و تا حدودی مشغول کارهای واحد جوش بودم.اوضاع مثل روزهایی گذشته است و روند کاری با رشد کمی روبروست از طرفی اضافه کاری ها هم محدود شد بطوری که نیمی از پرسنل از لیست خط خوردند، امیدورام مشکلات حل شود که البته مربوط به سطح کلان مملکت بوده و این تحریم ها هم که اثر خودشان را گذاشته اند و براحتی هم حل شدنی نیست. بعد از یک هفته ،به میزان کمی، خروجی از کارخانه داشتیم و البته حجم زیادی را هم در حالت انتظار و آماده سازی داریم که باید زودتر تمام شود تا آمار خروجی های این ماه که بسیار بسیار در سطح پایینی بوده جبران شود.
حرف خاصی برای گفتن نمی ماند انگار همه چیز دچار روزمرگی شده و انگار قرار نیست کلمات با محبت در کنار هم بمانند تا خاطره ها ساخته شود. آسمان هم پر است از دود و ناپاکی ! باران را این روزها فقط در نقاشی کودکانه می بینم، نم نمکی دیروز بارید و در ذهن کم ساله کودکم انگار دنیا را آب برد و من در رویای خردسالش غرق شدم!
یادداشت شماره 8
امروز من از ظهر میرم مرخصی ساعتی و برنامه های آخر هفته رو بصورت غیر حضوری با بچه ها هماهنگ میکنم،دیروز هم آقا سهیل بعد از یک هفته تلفن زد و ضمن تایید لیست های پاداشی، آمارهای کاری روزهای اخیر رو هم بررسی کرد که طبق گفته های قبلیم به کاهش روال کاری در روزهای اخیر معترض بود، هرچند علت ها به نظر توجیه میومد اما واقعیت چیزی جز این نیست! امیدوارم روند کار تغییر کند چون نه تنها در سالن 7 بلکه در خروجی ها هم با کاهش چشمگیری روبرو هستیم که این مورد تا حدودی به شرایط فروش دیگها بستگی دارد.
بگذریم....
بابا یکی بیاد صاحب داری کنه، ما باید به کی شکایت کنیم. به کی مشکلاتمونو بگیم.... ما میخوایم کار بکنیم، کار نمیخواد که ما بکو......
یادداشت شماره 7
پس از اینکه مهندس میرزازاده از سالن های 6 و7 بازدید نموده و الویت هایی را نیز عنوان کردند. به اتاق آمدم تا فرم هایی رو آپدیت کنم و به همین دلیل تونستم جهت نوشتن وقت پیدا کنم البته امروز بدلیل قطع بودن شبکه، به اینترنت هم دسترسی نداشتم تا اینکه حالا مشکل حل شد.
امروز برنامه ها نمیدانم چرا بروفق مراد به نظر نمیرسد تناژ کاری سالن 7 هم مناسب نبود از طرفی کمی هم سرپرستان اجرایی سالن ها انگار.....
بگذریم!
در حال تهیه لیست پاداش سالن 7 بودم که تا آخر امروز آماده میشود که نسبت به ماه گذشته بد نیست، یعنی همان مجموع پرداختی در ازای 40 تن کار بیشتر و حتی 5درصد اضافه کاری کمتر...! حالا نمیدانم تاثیری هم در دریافتی خودم خواهد داشت یا نه؟
یه کم کار برای خودم هم کسالت آور شده و هیجان لازم را ندارد امیدورام این روال تغییر کند تا دردسری ایجاد نشده. نبودن مهندس ستوده و از طرفی نبودن سهیل کاملاً احساس میشود شاید اگر مهندس ستوده بود در این وضعیت حجم اضافه کاری را کم میکرد یا سهیل اگر بود هر جوری شده کار پیدا میکرد! مهندس تاجمیر هم که..... والا چون وبلاگ یه جورایی عمومیه نمیشه همه چیز رو راحت نوشت.اونایی که میفهمن چی میگم که خوبه و اونایی هم که متوجه نمیشن خوب لازم هم ندارن که بدونن!!!
الان خانم مهندس بخشنده میاد واسه کارای کامپیوتری مون پس بهتره برم تو سالن که اونم بیاد و به کاراش برسه.
درباره جوشکاری زیرپودری
جوشکاری زیر پودری یکی از فرایند های جوشکاری مورد استفاده در شرکت پاکمن می باشد ، جهت آشنایی دوستان علاقمند و همچنین کسب اطلاعات علمی بیشترِ پرسنل شاغل در شرکت، می توانید این مقاله را با مراجعه به ادامه مطلب مطالعه کنید.
عکس روز
این اوضاع نامرتب هم همین نیم ساعت اخیر اتفاق افتاده و فردا مطمئناً مرتب تر از امروز خواهد بود
یادداشت شماره6
دم دمای رفتنه و من همزمان با آپلود شدن فایل های مربوط به پورتال به این وبلاگ آمده ام تا از امروز بنویسم:
سالن 6 : امروز خانم مهندس پهلوانی مثل سه شنبه های قبل نیستند و در دانشگاه تدریس میکنند البته نبودنشان در کار خللی ایجاد نکرده (که این مسئله خوبی نیست!)همچنین امروز اصلاً پروژه ای برای خروج وجود نداشت، آمار خروجی شرکت در ماه قبل در حد نرمال قرار داشت و با اوضاع بازار کار فعلی می توان حتی خوشبین هم بود که هنوز شرکت پاکمن می تواند فروش خود را داشته باشد.در آنطرف سالن هم مهندس روستایی خوب توانسته کارش را انجام دهد،اگه مسایل اخلاقی اش رو در نظر نگیریم (به قولی گفتنی اگه بدی هاش رو در نظر نگیریم خوبه!!)
سالن 7 : در سالن مونتاژ هم ،ماه گذشته به خوبی طی شد و در شروع ماه جدید هم نبودن لوله و سیم توپودری کمی مسئله ساز شده اما در کل مهندس روشن ضمیر به یک سرپرست خوب و کاربلد تبدیل شده که می تواند مشکلات کوچک را براحتی حل کند . در آن سوی قضیه هم مهندس محمدی قرار دارد که با تمام پیشرفتی که داشته اما هنوز یه سرپرست قابل اتکا نیست و پرسنل تحت نظارتش را بخوبی اداره نمیکند هر چند انسانی کاملاً شریف و پاک است که البته شاید همین موضوع جلوی کار کردن بهترش را در پست معاونت واحد مونتاژ سالن از او گرفته!
بگذریم منم که .....
بزار همچنان یه معما باقی بمونه!!!
یادداشت شماره 5
در حال تهیه نمودار کارکرد پرسنل سالن 7 بودم که قرار است برای آقای سهیل میرزازاده ایمیل کنم و یه سَری هم به وبلاگ زدم و چند تا عکس گذاشتم و این نوشته,
امروز سهیل خودش اینجا بود و بطور کلی از اوضاع سالن ها راضی به نظر میرسید. با اکثر پرسنل هم خوش و بش کرد تا نبود یکماه اخیرش را جبران کرده باشد.
در مورد نمایشگاه اصفهان و پروژه های مربوطه نیز برنامه ریزی شد و ....
سه دستگاه بخار 30 تن در حال تولید هم کارشان در سالن 7 به پایان رسید و 20 روز مانده به مهلت خروجشان به سالن 6 تحویل شد. برخلاف گذشته کار من با تحویل دیگ به سالن تکمیلی تمام نمیشود و تازه بخش دوم کار من شروع میشود.
راستی امروز مهندس محمدی میگفت احتمال دارد از هفته جدید به کار نیاید و از پاکمن بخاطر مشکلات شخصی اش برود. امیدورام این اتفاق نیفتد چون دوباره دغدغه یافتن شخص جدید و آموزش دادن های دوباره و فشار کار بیشتر ، از حالا ناراحتم میکند. صدای بارش باران در اتاق پیچیده و یه گاهی اینقدر تند میزنه که از گوشه پنجره ها به داخل میچکند،
امروزم گذشت و .... روز همچنان ادامه روز است!
یادداشت شماره 4
امروز مصادف با دهم محرم می باشد .در فرصتی که امروز در خانه داشتم مشغول ایجاد تغییرات در قالب وبلاگ شدم که ضمن راه اندازی بخش های جدید، قسمتهایی را هم بخاطر اطلاعات ناکافی در مورد کدهای قالب، از بین بردم و اگه میبینید مطلب قبلی حدود 100 مرتبه بازدید داشته 90تای آن حاصل روش آزمون و خطای من بوده. بگذریم دقایقی قبل سهیل میرزازاده تلفنی با من تماس گرفت و گفت که فردا در شرکت خواهد بود و فردا روز پرکاری خواهد بود و برنامه ریزی های ماه اخیر پایه گذاری خواهد شد.راستی من آخر هفته امتحان میان ترم دارم و برخلاف وقت کافی که داشتم مطالعه لازم را انجام ندادم.
خب من برم به مسایل عقیدتی خودم برسم آخه مسجد روبروی خونه دارند نزری میدن! امروزم که روز آخره خلاصه که حیفه دیگه...!!!